BİLAL YEŞİLKAYA

Bu takım şampiyon olur...

Futbolun doğrularını ve yanlışlarını iyi ayırt etmek gerekir. Eğer hedefli bir takımsanız ve beklentiler büyükse o zaman ona göre hareket etmek zorundasınızdır. Bazen sizin iradeniz dışında gelişen olaylar olabilir, bazen istenmeyen bölünmeler sizin enerjinizi alabilir ama eğer bir camia birleşip, bütünleşiyorsa, biraz da şans yanındaysa o zaman başarmama gibi bir durum söz konusu olamaz.

Yozgatspor’un BAL Ligi’ne düştüğü 2014-2015 yılından itibaren neler yaptığını, neler yapamadığını bir gözden geçirdiğimiz zaman neden hedefe ulaşamadığımız sorusunun cevabını da aslında bulmuş olacağız. İlk yıl sezona yanlış teknik adamla başlamak, şehirle bütünleşememek, ben bilirim havalarının, ikinci yıl yönetimde bulunduğu zaman çok basit ve yapılmaması gereken hataların yapılması, üçüncü yıl yine yanlış teknik adam ve kadro oluşturulması nedeniyle şampiyonlukları armağan ettikten sonra geçen yıl bölünmenin faturasını ödedik. Yönetimle taraftar arasındaki ayrışmaların saha içerisine yansımasıyla en başarılı sezonumuzu geçirdiğimiz koca seneyi bir hiçle kapatmak sanıyorum herkesin ağırına gitmiştir.

Böyle bir sezonun ardından toparlanmak, yeniden şampiyonluk inancına sahip olmak, zorlu bir yolculuğa hem de takımın büyük bölümü dağılmışken, eskiye nazaran istek ve arzu azalmışken çıkabilmek oldukça zordur. Hatırlarsanız geçen sezon yaşanılan bir iki istenmeyen olay nedeniyle bırakma kararı alan Belediye neredeyse son dönemeçte yeniden bu yükü sırtına almak zorunda kalmıştır ki, aslında yönetimin güçlendirilmesi ile yola çıkmakla aslında şampiyonluk yolunda en büyük adımı atmıştır. Küçük sorunların ortadan kaldırılması, taraftarla takımın, yönetimin yeniden bütünleşmesi takıma da sirayet etmiş ve seri galibiyetler üst üste gelmiştir.

 Takdir edersiniz ki taraftar renklerine gönül verdiği takımının her zaman başarılı olmasını, belli hedefler için mücadele etmesini ister. Kalmış ki son 18 yıldır hep lig düşen,   beklentilere karşılık vermekten uzak kalan bir takımdan bahsediyorum. Her ne kadar yönetimler el değiştirse de renkleri ve ismi hep aynı kaldığı için tabloyu farklı değerlendirmek mümkün gözükmüyor.

Gelelim geride kalan 8 haftalık performansımıza. Takımımız yine şampiyonluk parolası ile başladığı sezonda öyle bir seri yakaladı ki nazar değmesin demekten başka bir şık kalmıyor. Zira tarihinde 8 maçını üst üste kazandığını pek hatırlamak mümkün gözükmüyor. Hele hele son 20 yıldır böyle bir başarı öyküsü yazdığımız baki değildir. Ama Bal Liglerinin en iyi üç takımından biri olmak, 24 puan toplamak, kalende sadece 6 gol görüp, 27 gol yapmak sizi şampiyon yapmıyor. Hatırlarsanız geçen seneki takımda şampiyon olan Nevşehirspor’u iki maçta da yenmiş, Aksarayspor’u da sahasında maçta yenme başarısı göstererek direkt rakiplerinden 9 puan almıştı ancak sezon sonunda 1 yenilgiyle bile şampiyonluk ipini göğüslemeyi başaramadı. Muhtemel bu sezon ilk yarıyı yenilgi almadan kapatacağız gibi gözüküyor ki,  izlediğim maçlarda genel olarak beğenmediğim ancak takım olarak çok iyi mücadele ettiğini, tüm oyuncularının sorumluluk aldığını gördüğüm takımımız eğer çok büyük bir hata yapmazsa şampiyonluk tünelinden bu yıl geçecektir.

Yeter ki biz enerjimizi başka yerlerde harcamayalım, yeter ki alınacak bir kötü sonuçta suçu birbirimize atmayalım. Şu an ortada olan başarı tablosundan sanıyorum herkes kendine pay çıkartıyordur ki; bence başarıyla başarısızlık arasında ince çizgi vardır ve spor gibi toplumsal organizasyonlarda başarı kadar başarısızlığı da sahiplendiğimiz, kendimize pay çıkardığımız zaman istediğimiz sonuca ulaşacağımızdan kimsenin kuşkusu olmasın.

Zaten bunu yaptığımız zaman emin olun hayatın her alanında başarılı olmak kaçınılmazdır.

Kalın sağlıcakla..